Συνολικές προβολές σελίδας

Κυριακή 25 Μαΐου 2014

Γράμμα προς «λευκούς» και απέχοντες


Αγαπητή φίλη, αγαπητέ φίλε… Απευθύνομαι σε σένα που έχεις αποφασίσει να μην πας να ψηφίσεις ή θα πας αλλά θα ρίξεις λευκό, έτσι για να αποφύγεις πιθανές συνέπειες, που δεν υπάρχουν σε μια τέτοια χώρα-μπάχαλο που ζούμε. Ξέρω γιατί σκέφτεσαι έτσι. Γιατί τους έχεις σιχαθεί όλους. Και έχεις δίκιο που τους έχεις σιχαθεί. Δεν έχεις δίκιο όμως να κρατήσεις αυτή τη στάση. Και θα προσπαθήσω να σου εξηγήσω γιατί: Σχεδόν όλοι αυτοί είναι το σύστημα. Οι μισοί σε καταδυναστεύουν και οι άλλοι μισοί ακυρώνουν με την συμπεριφορά τους -ηθελημένα ή αθέλητα- τα όνειρά σου. Αυτό το σύστημα λοιπόν έχει μια επιδίωξη: Ή να σε κάνει δικό του ή να σε κάνει ουδέτερο. Είναι λοιπόν φανερό πως εσένα σε έκανε ουδέτερο επειδή δεν κατάφερε να σε κάνει δικό του. Κι αυτό μοιάζει με νίκη για την προσωπικότητά σου. Είναι όμως; ► Είναι νίκη, θα πεις, γιατί εγώ δεν είμαι ηλίθιος να ψηφίσω αυτούς που έγιναν αιτία να χάσω τη δουλειά μου, να κλείσω το μαγαζί μου, να ξεπαγιάσω τον χειμώνα, να καταθέσω τις πινακίδες του αυτοκινήτου μου, να μου κόψει το ρεύμα η ΔΕΗ, να δω τα παιδιά μου να ξενιτεύονται, συγγενείς μου να αυτοκτονούν, τη σύνταξή μου να μειώνεται στο μισό, τη συμμετοχή μου στα φάρμακα να γίνεται μεγαλύτερη από την αξία τους, την εφορία και τις τράπεζες να με απειλούν πως θα μου πάρουν το σπίτι… ► Είναι νίκη, θα πεις, γιατί δεν είμαι σαν κι αυτούς που έχουν άι-κιού μαρουλιού και μνήμη χρυσόψαρου ώστε να με παρασύρουν τώρα αυτοί οι απατεώνες με τις προεκλογικές τους μπαρούφες πως θα ανοίξουν δουλειές, θα κόψουν φόρους, θα αποκαταστήσουν αδικίες και τη Δευτέρα να τα ξεχάσουν όλα και να ξαναρχίσουν τα «προαπαιτούμενα» και τις «οδυνηρές αλλά αναγκαίες» θυσίες… ► Είναι νίκη, θα πεις, γιατί δεν με πιάνουν κορόιδο οι ροζ λιγούρηδες που είναι πρόθυμοι να μας τάξουν τα πάντα για μια καρέκλα, νανουρίζοντάς μας με παραδοξότητες του στιλ ευρώ χωρίς μνημόνια, ψαρόσουπα χωρίς ψάρι… Που παριστάνουν τους ανθρωπιστές ζητώντας από μια χώρα με 2,5 εκ. ανέργους να ανοίξει διάπλατα τα σύνορα της στους λαθρομετανάστες. Που λέει πως Έλληνες και Τούρκοι είμαστε αδέλφια. Στη Θράκη όμως, όχι στον Πόντο ή στην Ιωνία… ► Είναι νίκη, θα πεις, γιατί δεν μασάω με τα χολιγουντιανά κατασκευάσματα των καναλιών και των εργολάβων, σαν το Ποτάμι, που ξοδεύει εκατομμύρια και καμιά δικαιοσύνη δεν αναρωτιέται ποιος του τα έδωσε και γιατί. Που απευθύνεται σε μαζοχιστές οι οποίοι φτάνουν σε οργασμό όταν ψηφίζουν, αναλογιζόμενοι το ξύλο που θα φάνε μετά… ► Είναι νίκη, θα πεις, γιατί δεν είμαι αυτόχειρας να ενισχύσω κι άλλο τους φασίστες που τους γέννησαν οι Γερμανοί με το κλίμα που έφτιαξαν στον τόπο μου. Γιατί ξέρω πως αύριο θα βγουν στο δρόμο και θα σπάνε κεφάλια Εβραίων, Αλβανών, Πακιστανών, αφρικανών, κομμουνιστών και όποιων τους συμπαθούν ή δεν προσκυνούν τους ίδιους. ► Είναι νίκη, θα πεις, γιατί και οι κομμουνιστές δείχνουν κολλημένοι σε προηγούμενο αιώνα. Αδυνατούν να συνεγείρουν τον κόσμο ακόμα και μέσα σε μια τέτοια κρίση. Βάζουν στόχους σωστούς μεν αλλά μακρινούς, δυσδιάκριτους. Και σου λένε ή αυτόν θα πετύχουμε ή τίποτα… Σωστά όλα αυτά. Και επιπλέον εγώ θα σου πω και κάτι που πιστεύω ακράδαντα: Πως αν οι εκλογές μπορούσαν να αλλάξουν την κατάσταση θα ήταν παράνομες σε αυτή τη «δημοκρατία» που ζούμε. Μήπως όμως μπορούν να επιταχύνουν τις εξελίξεις; Τις όποιες εξελίξεις, δεν έχει σημασία. Αντί να συνεχίσουμε δηλαδή να ζούμε αυτή την κατοχή και αυτή τη τραγωδία, δεν είναι καλύτερα η ελπίδα μας για ανατροπές να φουντώσει το βράδυ των εκλογών αντί να σβήσει; Δεν είναι καλύτερα αντί να τους δεις χαρούμενους να λένε πως νίκησε η… σταθερότητα, δηλαδή η προσπάθεια εξόντωσής μας και το ξεπούλημα της χώρας, να τους δεις πανικόβλητους, σκεφτόμενους τον Κορυδαλλό που τους περιμένει; Κάθε ψήφος εναντίον τους φέρνει πιο κοντά αυτό το ενδεχόμενο. Παράλληλα φέρνει πιο κοντά στο ξεγύμνωμα τους φιλόδοξους πρίγκιπες της εξουσίας. Ενθαρρύνει επίσης κάθε νέα φωνή και ιδέα που σε αυτές τις εκλογές δεν της επετράπη να ακουστεί στα διαπλεκόμενα ΜΜΕ ή θάφτηκε μέσα στη μεταμεσονύκτια δημοκρατία των δεκάλεπτων τους. Δεν σου ζητώ να ψηφίσεις το συνασπισμό «ΔΡΑΧΜΗ» με τον οποίο είμαι υποψήφιος. Δεν ονειρεύομαι καριέρα πολιτικάντη. Το είδα απλά σαν βήμα να βγω και να φωνάξω, επειδή νιώθω πως η πατρίδα μου μού λέει «καληνύχτα». Και το βήμα της «ΔΡΑΧΜΗΣ» είναι ένα σουβλερό καρφί στο μάτι τους. Αν θες να σου εξηγήσω γιατί. Πολύ απλά. Αναφέροντας μόνο το εξής παράδοξο: Όλα τα εγχώρια ΜΜΕ του συστήματος λένε πως αν η Ελλάδα επιστρέψει σε εθνικό νόμισμα θα γίνει Αλβανία του Χότζα. Από την άλλη, όλα τα εκτός Ελλάδος ΜΜΕ λένε πως αν η Ελλάδα επιστρέψει σε εθνικό νόμισμα θα την μιμηθούν και άλλες χώρες (το γνωστό «ντόμινο»), οπότε η ευρωζώνη θα καταρρεύσει. Δηλαδή: Όλες οι χώρες θα λιγουρευτούν την «Αλβανία του Χότζα» και θα θέλουν να της μοιάσουν! Βγάζεις νόημα; Ασφαλώς και βγάζεις. Σε δουλεύουν ψιλό γαζί. Άλλωστε ζεις στον αιώνα της μαζικής εξαπάτησης. Το διαισθάνεσαι αυτό. Όμως δεν αρκεί. Ασχολήσου, ψάξε, μελέτησε, μάθε, σκέψου και τότε θα βεβαιωθείς πως δεν σε δουλεύουν μόνο. Σε έκαναν και συνεργό τους, μια και αφήνεις αναπάντητες τις κλήσεις που καταγγέλλουν το έγκλημα τους. Σήκω και δώσε την απάντηση που τους αξίζει. Η Ελλάδα υπάρχει εδώ και 35 αιώνες. Δεν γεννήθηκε πριν από δώδεκα χρόνια, τότε που ο ολέθριος Σημίτης κουνούσε τα πρώτα ευρώ μπροστά από το ΑΤΜ, με τον Παπαδήμο δίπλα του να γελά για το πάρτι των τοκογλύφων που αρχίζει. Τι θα χάσεις; Ήδη έχασες πολλά και θα χάσεις και τα υπόλοιπα. Ξεκίνα λοιπόν το δικό σου πάρτι.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...