Ξεβράκωτες τουρκικές φιλοδοξίες
12.08.2012
Η
Τουρκία καλλιεργεί επίμονα τον νεοοθωμανικό μύθο της. Προαναγγέλλει
μεγαλεπήβολα εξοπλιστικά προγράμματα, πυρηνικό εργοστάσιο, λεονταρίζει
σε βάρος του Ισραήλ και υποστηρίζει υλικά και πολιτικά το κατσαπλιάδικο
των αντικαθεστωτικών ανταρτών στη Συρία, αυτών που σφάζουν αβέρτα
ελληνορθόδοξους χριστιανούς και βεβηλώνουν τις εκκλησίες τους. Εχουν δε
πίσω τους και τους άλλους εταίρους της Αγκυρας, το χρήμα και το
παρακράτος της ουχαβίτικης Σαουδικής Αραβίας, τμήμα του οποίου, μην
ξεχνάτε, είναι η Αλ Κάιντα. Η Δύση βέβαια, όταν δεν επιδοτεί τον
αυτοχειριασμό της, σφυρίζει κλέφτικα.
Ο Ερντογάν, ο Νταβούτογλου και άλλοι επιφανείς εκπρόσωποι του τουρκικού ισλαμοφασισμού περιφέρονται στα Βαλκάνια, στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, προσπαθώντας να δημιουργήσουν πολιτικά ερείσματα για τις αυτοκρατορικές ονειρώξεις τους. Ακόμη και στη Σομαλία υπάρχει παρουσία εκατοντάδων Τούρκων, επισήμων και ανεπισήμων, πρακτόρων των συμφερόντων της Αγκυρας. Οι Τούρκοι τριγυρίζουν στις παλιές οθωμανικές επαρχίες, υποστηρίζουν τους φανατικούς σουνίτες ισλαμιστές, που προκύπτουν στη Βόρεια Αφρική από την «Αραβική Ανοιξη» και επιζητούν κεντρικό ρόλο ως το παλιό Χαλιφάτο.
Αρκεσαν όμως μόνον λίγες ημέρες για να δεχθεί η Τουρκία ένα βροντερό χαστούκι.
Οπως μετέδωσε το κουρδικό πρακτορείο «Φιράτ» (δηλαδή «Ευφράτης») το Σεμντινλί, μια περιοχή κοντά στα σύνορα με το Ιράκ, δέχθηκε επίθεση από τους αντάρτες του PKK. Οι αντάρτες έθεσαν έναν δρόμο μήκους περίπου τριάντα χιλιομέτρων υπό τον έλεγχό τους, κατέλαβαν χωριά και στρατιωτικές θέσεις του τουρκικού στρατού και εκδίωξαν ταπεινωμένες τις φρουρές τους.
Οι αντάρτες ήδη από τις 23 Ιουλίου είχαν διεισδύσει στην περιοχή, ενώ έκαναν μπλόκα στους δρόμους και έλεγχο ταυτοτήτων. Το κυριότερο όμως είναι ότι κατέλαβαν μια οχυρωμένη κορυφή, αυτήν στην οποία είχε φωτογραφηθεί παλαιότερα ο Ερντογάν με Τούρκους στρατηγούς, έπειτα από πολύνεκρη επίθεση του ΡΚΚ.
Ολόκληρο σύνταγμα του Τουρκικού Στρατού με υποστήριξη πυροβολικού, όλμων, αρμάτων μάχης και μαχητικών ελικοπτέρων εξευτελίστηκε από τους Κούρδους μαχητές στους γύρω λόφους και τα βουνά, προσπαθώντας μάταια να ανακαταλάβει την περιοχή. Τα πρώτα άρματα καθηλώθηκαν με κατεστραμμένες ερπύστριες από τις βολές των Κούρδων κυνηγών αρμάτων και οι προφυλακές των «μεχμετζίκ» έπεσαν σε καλοστημένες αιματηρές ενέδρες. Οι αντάρτες είναι βαριά οπλισμένοι και με δίδυμα αντιαεροπορικά πυροβόλα, που συχνά απαγορεύουν στα τουρκικά αεροπλάνα και ελικόπτερα την προσέγγιση και προξένησαν σοβαρές ζημιές τουλάχιστον σε ένα ελικόπτερο Σικόρσκι, ενώ καταρρίφθηκαν άλλα δύο. Ηδη από τις πρώτες ημέρες, τουλάχιστον τριάντα Τούρκοι στρατιώτες σκοτώθηκαν.
Κάτι τέτοιο ποτέ μέχρι τώρα δεν είχε συμβεί σε τόσο εκτεταμένη περιοχή με χιλιάδες κατοίκους, μόνο σε μεμονωμένα χωριά ή απομακρυσμένες εγκαταστάσεις, όπως λατομεία και ορυχεία. Οι αντάρτες ταπείνωσαν τις «ένδοξες» τουρκικές ένοπλες δυνάμεις, που έχουν λαμπρές επιδόσεις μόνο στις εκ του ασφαλούς εκτελέσεις αιχμαλώτων κι αμάχων, στους ομαδικούς βιασμούς και στο πλιάτσικο, στους βομβαρδισμούς χωριών και στα συνεταιριλίκια με ναρκεμπόρους και δουλεμπόρους. Οταν θα διαβάζετε αυτές τις γραμμές το πιθανότερο είναι ότι ο τουρκικός στρατός θα έχει ίσως ανακαταλάβει την περιοχή, εισερχόμενος μετά φόβου Θεού, μετά την αποχώρηση των ανταρτών, οι οποίοι ήδη πέτυχαν τον αντικειμενικό τους σκοπό: την ταπείνωση του Ερντογάν, το ξεβράκωμα των νεοοθωμανικών φιλοδοξιών της Αγκυρας και των ενόπλων δυνάμεών της. Μετά την κατάρριψη του τουρκικού F4 από τη συριακή αεράμυνα και τα γαβγίσματα των Τούρκων, η κουρδική σφαλιάρα στο Σεμντινλί έκανε το τουρκικό βαθύ κράτος να βλέπει αστράκια.
Το οικονομικό και πολιτικό «θαύμα» του ικανού -και γι’ αυτό επικίνδυνου για τον Ελληνισμό και τη διεθνή ειρήνη- Ερντογάν έχει πήλινα πόδια.
Πριν από δύο εβδομάδες περίπου το Ντιγιαρμπακίρ πλημμύρισε από Κούρδους διαδηλωτές, με επικεφαλής τους Κούρδους εκλεγμένους βουλευτές και αυτοδιοικητικούς άρχοντες. Δέχθηκαν την άγρια επίθεση της αστυνομίας και της Τζιαντάρμα (Στρατοχωροφυλακή). Βουλευτές κατέληξαν με ανοιγμένα κεφάλια και σπασμένα χέρια και πόδια στα νοσοκομεία. Ούτε λέξη δεν είπαν τα τουρκικά ΜΜΕ για τα συνταρακτικά γεγονότα και τις πρωτοφανείς σε μαζικότητα λαϊκές κινητοποιήσεις. Ο «δημοκράτης» Ερντογάν έριξε σιδερένιο πέπλο σιωπής. Μόνο μικρές τουρκικές εφημερίδες και έντυπα έκαναν αναφορές, όπως και το κουρδικό πρακτορείο «Φιράτ» και το κουρδικό δορυφορικό κανάλι, που εδρεύει στη δυτική Ευρώπη. Ακόμη και τα ελληνικά κανάλια, που παίρνουν και καταπίνουν αμάσητη την τουρκική προπαγάνδα και τα εύληπτα και νταλκαδιάρικα σίριαλ της ντροπής, που επιδοτεί η Αγκυρα, δεν είπαν λέξη.
Η πραγματικότητα όμως υπάρχει. Οι αχανείς και συνειδητοποιημένες κουρδικές μάζες στις τουρκικές μητροπόλεις της δυτικής Τουρκίας, οι ριζοσπαστικοποιημένοι πληθυσμοί στο κατεχόμενο Κουρδιστάν και ένα αντάρτικο κίνημα με αναβαθμισμένες πλέον δυνατότητες, ποσοτικά και ποιοτικά, μπορούν ανά πάσα στιγμή να μετατρέψουν το τουρκικό «όνειρο» σε εφιάλτη.
Ο Ερντογάν έχει εναγκαλιστεί το βαθύ κράτος που ταυτίζεται με το παρακράτος, έχει συνεταιριστεί με τους ουχαβίτες Σαουδάραβες και αβαντάρει τον Αχμαντινετζάντ. Εχει αποτύχει πλήρως στην κουρδική πολιτική του κι αποδεικνύεται πλέον ολοφάνερα πιο βίαιος και γενοκτόνος σε βάρος των Κούρδων από το κεμαλικό καθεστώς.
Εκτός όμως από την αναβάθμιση του αντάρτικου κινήματος, οι Κούρδοι επαναστάτες πατριώτες έχουν πάντοτε στο οπλοστάσιό τους αυτό που κορυφαίο στέλεχός τους μου περιέγραφε το 1999 στις Βρυξέλλες χαμογελώντας με νόημα: το πυρηνικό όπλο μιας κουρδικής Ιντιφάντα στους απέραντους μαχαλάδες των μητροπόλεων όλης της τουρκικής επικράτειας. Μόνον οι Κούρδοι της Κωνσταντινούπολης αριθμούν περισσότερο από όλο τον πληθυσμό της Αττικής. Η πυροδότηση αυτού του στρατηγικού όπλου, σε συνδυασμό με την κλιμάκωση του ανταρτοπόλεμου στα βουνά, στα χωριά και τις πόλεις του κατεχόμενου Κουρδιστάν, θα σημάνει την αντίστροφη μέτρηση για τον διαμελισμό της Τουρκίας...
Ο Ερντογάν, ο Νταβούτογλου και άλλοι επιφανείς εκπρόσωποι του τουρκικού ισλαμοφασισμού περιφέρονται στα Βαλκάνια, στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, προσπαθώντας να δημιουργήσουν πολιτικά ερείσματα για τις αυτοκρατορικές ονειρώξεις τους. Ακόμη και στη Σομαλία υπάρχει παρουσία εκατοντάδων Τούρκων, επισήμων και ανεπισήμων, πρακτόρων των συμφερόντων της Αγκυρας. Οι Τούρκοι τριγυρίζουν στις παλιές οθωμανικές επαρχίες, υποστηρίζουν τους φανατικούς σουνίτες ισλαμιστές, που προκύπτουν στη Βόρεια Αφρική από την «Αραβική Ανοιξη» και επιζητούν κεντρικό ρόλο ως το παλιό Χαλιφάτο.
Αρκεσαν όμως μόνον λίγες ημέρες για να δεχθεί η Τουρκία ένα βροντερό χαστούκι.
Οπως μετέδωσε το κουρδικό πρακτορείο «Φιράτ» (δηλαδή «Ευφράτης») το Σεμντινλί, μια περιοχή κοντά στα σύνορα με το Ιράκ, δέχθηκε επίθεση από τους αντάρτες του PKK. Οι αντάρτες έθεσαν έναν δρόμο μήκους περίπου τριάντα χιλιομέτρων υπό τον έλεγχό τους, κατέλαβαν χωριά και στρατιωτικές θέσεις του τουρκικού στρατού και εκδίωξαν ταπεινωμένες τις φρουρές τους.
Οι αντάρτες ήδη από τις 23 Ιουλίου είχαν διεισδύσει στην περιοχή, ενώ έκαναν μπλόκα στους δρόμους και έλεγχο ταυτοτήτων. Το κυριότερο όμως είναι ότι κατέλαβαν μια οχυρωμένη κορυφή, αυτήν στην οποία είχε φωτογραφηθεί παλαιότερα ο Ερντογάν με Τούρκους στρατηγούς, έπειτα από πολύνεκρη επίθεση του ΡΚΚ.
Ολόκληρο σύνταγμα του Τουρκικού Στρατού με υποστήριξη πυροβολικού, όλμων, αρμάτων μάχης και μαχητικών ελικοπτέρων εξευτελίστηκε από τους Κούρδους μαχητές στους γύρω λόφους και τα βουνά, προσπαθώντας μάταια να ανακαταλάβει την περιοχή. Τα πρώτα άρματα καθηλώθηκαν με κατεστραμμένες ερπύστριες από τις βολές των Κούρδων κυνηγών αρμάτων και οι προφυλακές των «μεχμετζίκ» έπεσαν σε καλοστημένες αιματηρές ενέδρες. Οι αντάρτες είναι βαριά οπλισμένοι και με δίδυμα αντιαεροπορικά πυροβόλα, που συχνά απαγορεύουν στα τουρκικά αεροπλάνα και ελικόπτερα την προσέγγιση και προξένησαν σοβαρές ζημιές τουλάχιστον σε ένα ελικόπτερο Σικόρσκι, ενώ καταρρίφθηκαν άλλα δύο. Ηδη από τις πρώτες ημέρες, τουλάχιστον τριάντα Τούρκοι στρατιώτες σκοτώθηκαν.
Κάτι τέτοιο ποτέ μέχρι τώρα δεν είχε συμβεί σε τόσο εκτεταμένη περιοχή με χιλιάδες κατοίκους, μόνο σε μεμονωμένα χωριά ή απομακρυσμένες εγκαταστάσεις, όπως λατομεία και ορυχεία. Οι αντάρτες ταπείνωσαν τις «ένδοξες» τουρκικές ένοπλες δυνάμεις, που έχουν λαμπρές επιδόσεις μόνο στις εκ του ασφαλούς εκτελέσεις αιχμαλώτων κι αμάχων, στους ομαδικούς βιασμούς και στο πλιάτσικο, στους βομβαρδισμούς χωριών και στα συνεταιριλίκια με ναρκεμπόρους και δουλεμπόρους. Οταν θα διαβάζετε αυτές τις γραμμές το πιθανότερο είναι ότι ο τουρκικός στρατός θα έχει ίσως ανακαταλάβει την περιοχή, εισερχόμενος μετά φόβου Θεού, μετά την αποχώρηση των ανταρτών, οι οποίοι ήδη πέτυχαν τον αντικειμενικό τους σκοπό: την ταπείνωση του Ερντογάν, το ξεβράκωμα των νεοοθωμανικών φιλοδοξιών της Αγκυρας και των ενόπλων δυνάμεών της. Μετά την κατάρριψη του τουρκικού F4 από τη συριακή αεράμυνα και τα γαβγίσματα των Τούρκων, η κουρδική σφαλιάρα στο Σεμντινλί έκανε το τουρκικό βαθύ κράτος να βλέπει αστράκια.
Το οικονομικό και πολιτικό «θαύμα» του ικανού -και γι’ αυτό επικίνδυνου για τον Ελληνισμό και τη διεθνή ειρήνη- Ερντογάν έχει πήλινα πόδια.
Πριν από δύο εβδομάδες περίπου το Ντιγιαρμπακίρ πλημμύρισε από Κούρδους διαδηλωτές, με επικεφαλής τους Κούρδους εκλεγμένους βουλευτές και αυτοδιοικητικούς άρχοντες. Δέχθηκαν την άγρια επίθεση της αστυνομίας και της Τζιαντάρμα (Στρατοχωροφυλακή). Βουλευτές κατέληξαν με ανοιγμένα κεφάλια και σπασμένα χέρια και πόδια στα νοσοκομεία. Ούτε λέξη δεν είπαν τα τουρκικά ΜΜΕ για τα συνταρακτικά γεγονότα και τις πρωτοφανείς σε μαζικότητα λαϊκές κινητοποιήσεις. Ο «δημοκράτης» Ερντογάν έριξε σιδερένιο πέπλο σιωπής. Μόνο μικρές τουρκικές εφημερίδες και έντυπα έκαναν αναφορές, όπως και το κουρδικό πρακτορείο «Φιράτ» και το κουρδικό δορυφορικό κανάλι, που εδρεύει στη δυτική Ευρώπη. Ακόμη και τα ελληνικά κανάλια, που παίρνουν και καταπίνουν αμάσητη την τουρκική προπαγάνδα και τα εύληπτα και νταλκαδιάρικα σίριαλ της ντροπής, που επιδοτεί η Αγκυρα, δεν είπαν λέξη.
Η πραγματικότητα όμως υπάρχει. Οι αχανείς και συνειδητοποιημένες κουρδικές μάζες στις τουρκικές μητροπόλεις της δυτικής Τουρκίας, οι ριζοσπαστικοποιημένοι πληθυσμοί στο κατεχόμενο Κουρδιστάν και ένα αντάρτικο κίνημα με αναβαθμισμένες πλέον δυνατότητες, ποσοτικά και ποιοτικά, μπορούν ανά πάσα στιγμή να μετατρέψουν το τουρκικό «όνειρο» σε εφιάλτη.
Ο Ερντογάν έχει εναγκαλιστεί το βαθύ κράτος που ταυτίζεται με το παρακράτος, έχει συνεταιριστεί με τους ουχαβίτες Σαουδάραβες και αβαντάρει τον Αχμαντινετζάντ. Εχει αποτύχει πλήρως στην κουρδική πολιτική του κι αποδεικνύεται πλέον ολοφάνερα πιο βίαιος και γενοκτόνος σε βάρος των Κούρδων από το κεμαλικό καθεστώς.
Εκτός όμως από την αναβάθμιση του αντάρτικου κινήματος, οι Κούρδοι επαναστάτες πατριώτες έχουν πάντοτε στο οπλοστάσιό τους αυτό που κορυφαίο στέλεχός τους μου περιέγραφε το 1999 στις Βρυξέλλες χαμογελώντας με νόημα: το πυρηνικό όπλο μιας κουρδικής Ιντιφάντα στους απέραντους μαχαλάδες των μητροπόλεων όλης της τουρκικής επικράτειας. Μόνον οι Κούρδοι της Κωνσταντινούπολης αριθμούν περισσότερο από όλο τον πληθυσμό της Αττικής. Η πυροδότηση αυτού του στρατηγικού όπλου, σε συνδυασμό με την κλιμάκωση του ανταρτοπόλεμου στα βουνά, στα χωριά και τις πόλεις του κατεχόμενου Κουρδιστάν, θα σημάνει την αντίστροφη μέτρηση για τον διαμελισμό της Τουρκίας...
