Συνολικές προβολές σελίδας

Πέμπτη 2 Ιουλίου 2015

«Βρὲ πῶς μπατιρήσαμε»! #2

«Βρὲ πῶς μπατιρήσαμε»!


κουβέντιαζαν ἐπὶ 5 μῆνες ὁ κ. Τσίπρας καὶ οἱ ἀριστόνοες οἰκονομολόγοι του μὲ τοὺς ὁμολόγους τους στὶς Βρυξέλλες καὶ ἀλλοῦ;
Βρισκόμουν στὸ Μπορντὼ ὅταν πληροφορήθηκα ὅτι ὁριστικοποιήθηκε τὸ δημοψήφισμα μὲ ἕνα σιβυλλικὸ ἐρωτηματικό. Ποὺ φοβᾶμαι ὅτι θὰ μᾶς ρίξει σὲ ἄπατο γκρεμό. Καὶ δὲν ἀπορῶ. Οἱ Ἕλληνες ἔχουν κάνει πολλὰ ἠλίθια πράγματα στὴ ζωή τους ποὺ θὰ δυσκολευόμουν πολὺ νὰ τὰ ταξινομήσω κατὰ μέγεθος ἠλιθιότητος. Δὲν ἀποκλείω τὸ ἐνδεχόμενο ἑνὸς θανατηφόρου κενοῦ. Νὰ ψηφίσουν δηλαδὴ «ΟΧΙ», γιὰ νὰ μποῦν τάχα στὸ μάτι τῶν Εὐρωπαίων κι ἔτσι νὰ βγάλουν τὸ δικό τους.
Λυπᾶμαι, ἀλλὰ ποτὲ δὲν εἶχα ἐμπιστοσύνη στὴν κρίση τοῦ λαοῦ μας. Τὸ ξαναγράφω: Ἡ μάχη τῆς Μικρᾶς Ἀσίας δὲν χάθηκε στὸ μέτωπο· χάθηκε στὴν κάλπη. Ἔχουμε τὴν τάση νὰ μετατρέπουμε τὸ ἤρεμο ρυάκι συχνότατα σὲ ἄγριο ἄνυδρο φαράγγι. Σὰν αὐτὸ τοῦ Ἀλῆ Βεράν.
Οὐδέποτε μέσα σὲ τόσο μικρὸ χρόνο ἑλληνικὴ κυβέρνηση δημιούργησε γιὰ τὸ τίποτε τόσο παγκόσμιο ντόρο καὶ οὐδέποτε ἄλλη κυβέρνηση σὲ τόσο μικρὴ χρονικὴ στιγμὴ προκάλεσε τόση καταστροφὴ ποὺ μᾶλλον θὰ μεγεθυνθεῖ καὶ μάλιστα μὲ τὴ δική μας συνενοχή. Ἡ κυβέρνηση τοῦ κ. Τσίπρα δὲν πολιτευόταν· διαφημιζόταν. Ἴσως μάλιστα περισσότερο καὶ ἀπὸ τὴ διάσημη Μαντόνα. Ἦταν κυβέρνηση πριμαντόνα.
Τὰ «σούρτα – φέρτα» στὴν Εὐρώπη, στὴ Ρωσία, στὴν Ἀσία καὶ στὴν Ἀμερικὴ ἔδιναν τὴν ἐντύπωση στοὺς ἀφελεῖς ἑνὸς δημιουργικοῦ παλμοῦ, ἐνῶ ἐπρόκειτο περὶ μιᾶς περίτεχνης πομφολυγοθηρίας. Ποτὲ ἄλλοτε δὲν εἴδαμε τόσες λεκτικὲς σαπουνόφουσκες. Πομφολυγοθῆρες συνεργάτες τοῦ πρωθυπουργοῦ, ποὺ παριστάνουν τοὺς πολιτικούς, νομίζουν ὅτι ἡ πολιτικὴ εἶναι παίγνιον κηφηνείου κι ἔκαναν τὴ σπουδαία θεωρία τῶν παιγνίων «μπαίγνιο», γιὰ νὰ γελᾶ ἡ οἰκουμένη. Καὶ ὁ λαὸς χαζολογοῦσε, χαζογελοῦσε, χαζοζητοκραύγαζε, νομίζοντας ὅτι ἔχει «μπροστάρηδες» Ροβεσπιέρρους, Δαντῶν, Σαὶν Ζὺστ καὶ Κουτόν. Τόσο κουτός! Γι’ αὐτὸ τὸν ἔφαγε ὁ μαρασμός.
Ἡ κυβέρνηση βούλιαξε μέσα στὸ βάλτο τῶν ἀβελτηριῶν της, τῶν ψευδῶν, τῶν ἀρριβισμῶν της. Οὐδὲν τὸ ἐπαναστατικόν. Διότι εἶναι μιὰ ἀριστοκρατίζουσα Ἀριστερά, ποὺ τὸν ἀριστερισμὸ της τὸν γνώρισε σὲ σχολεῖα καὶ πανεπιστήμια τρανά, σὲ σχολὲς τῶν ΗΠΑ καὶ τῆς Ἀγγλίας, οἱ ὁποῖες δημιούργησαν μιὰ ζύμη «Ἀριστερῶν του Κουτιοῦ» καὶ τοῦ σαλονιοῦ. Γι’ αὐτὸ τούτη ἡ πολιτικὴ ταραντέλα ἐπικρίνεται ἀπὸ τοὺς σοβαροὺς Ἀριστεροὺς περισσότερο ἀπ’ ὅ,τι ἐπικρίνεται καὶ ἀπὸ αὐστηροὺς Δεξιούς.
Τὸ εἶχα ὄνειρο ζωῆς νὰ ἐπισκεφθῶ τὶς ἀκτὲς τῆς Νορμανδίας καὶ νὰ δῶ ἀπὸ κοντά τους αἱματοπότιστους γιαλούς. Κι ἀκόμη νὰ ξαναδῶ τὴν περιοχὴ τοῦ Λάγκεντοκ. Ἤμουν στὰ κάστρα τῶν Καθαρῶν ὅταν πληροφορήθηκα τὴν πολιτικὴ βρομιὰ τῶν Ἀθηνῶν. Γιατί αὐτὸ τὸ δόλιο δημοψήφισμα εἶναι κάτι περισσότερο ἀπὸ λεκές. Κάνει τὸ λαὸ λακέ. Ἄκουσα στὴν ἐκεῖ τηλοψία καὶ τὶς δηλώσεις ἑνὸς δικοῦ μας ἰσχυροῦ παράγοντα. Οἱ Γάλλοι γύρω μου γελοῦσαν. Μελαγχόλησα. Λαὸς ποὺ ἐκλέγει πολιτικοὺς γιὰ γέλια, εἶναι λαὸς γιὰ κλάματα.
Στεκόμουν στὰ τείχη τῆς Καρκασσὸν κι ἀποροῦσα: Τί ἤθελε νὰ παραστήσει στὴν Εὐρώπη ὁ κ. Τσίπρας; Τὸν Κατσαντώνη ἢ τὸν Τσακιντζῆ, τὸν ἐφὲ τοῦ Ἀϊδινίου; Ὅλες αὐτὲς οἱ πόζες καὶ οἱ «κατινιὲς» ἦσαν ἀηδεῖς καὶ ἔξω ἀπὸ τὶς ἀρχὲς τῆς εὐπρεπείας καὶ τῆς λογικῆς. Ἦσαν ἀδέξιες κινήσεις καὶ μοῦ θύμιζαν ἕναν Λίβυο ταξιτζὴ ποὺ εἶχα μισθώσει μιὰ ἐποχὴ καὶ ποὺ τὸ προηγούμενο ὄχημα ποὺ εἶχε ὁδηγήσει ἦταν... καμήλα!
Ἀλλ’ ἐπειδὴ ξεκινήσαμε τραγουδιστικά, ἂς κλείσουμε πάλι τραγουδιστικά, ἀφιερώνοντας στὸν πρωθυπουργὸ μας τὸ προφητικὸ ἆσμα: «Γεννήθηκες γιὰ τὴν καταστροφή...»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...