Συνολικές προβολές σελίδας

Κυριακή 30 Νοεμβρίου 2014

Αντώνης Σαμαράς

Αντώνης Σαμαράς

Αντώνης Σαμαράς
Flickr - Πρωθυπουργός της Ελλάδας - Αντώνης Σαμαράς - Angela Merkel - Επίσκεψη στην Αθήνα (15).jpg
Πρωθυπουργός της Ελληνικής Δημοκρατίας
Ανέλαβε   20 Ιουνίου 2012
Πρόεδρος Κάρολος Παπούλιας
Αναπληρωτής Ευάγγελος Βενιζέλος
Προκάτοχος Παναγιώτης Πικραμμένος
Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης
Περίοδος
30 Νοεμβρίου 2009 – 20 Ιουνίου 2012
Πρωθυπουργός Γεώργιος Α. Παπανδρέου
Προκάτοχος Γεώργιος Α. Παπανδρέου
Διάδοχος Αλέξης Τσίπρας
Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας
Ανέλαβε   29 Νοεμβρίου 2009
Προκάτοχος Κώστας Α. Καραμανλής
Βουλευτής του Ελληνικού Κοινοβουλίου
Ανέλαβε   2007
Υπουργός Πολιτισμού Ελλάδας
Περίοδος
8 Ιανουαρίου 2009 – 6 Οκτωβρίου 2009
Πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής
Προκάτοχος Μιχάλης Λιάπης
Διάδοχος Παύλος Γερουλάνος
Υπουργός Εξωτερικών Ελλάδας
Περίοδος
11 Απριλίου 1990 – 13 Απριλίου 1992
Πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης
Προκάτοχος Γεώργιος Παπούλιας
Διάδοχος Κωνσταντίνος Μητσοτάκης
Περίοδος
23 Νοεμβρίου 1989 – 16 Φεβρουαρίου 1990
Πρωθυπουργός Ξενοφών Ζολώτας
Προκάτοχος Γεώργιος Παπούλιας
Διάδοχος Γεώργιος Παπούλιας
Υπουργός Οικονομικών Ελλάδας
Περίοδος
2 Ιουλίου 1989 – 12 Οκτωβρίου 1989
Πρωθυπουργός Τζαννής Τζαννετάκης
Προκάτοχος Δημήτρης Τσοβόλας
Διάδοχος Γεώργιος Αγαπητός
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση 23 Μαΐου 1951 (63 ετών)
Αθήνα, Αττική, Ελλάδα
Εθνικότητα Ελληνική
Πολιτικό Κόμμα Νέα Δημοκρατία
Σύζυγος Γεωργία Κρητικού
Παιδιά 2 (Λένα και Κώστας)
Σπουδές Οικονομικά
Διοίκηση επιχειρήσεων
Επάγγελμα Πολιτικός
Βραβεύσεις
  • Ευρωπαίος πολιτικός 2012 (Handelsblatt)
  • Μέγας Σταυροφόρος του Τάγματος των Ορθοδόξων Ιπποτών Σταυροφόρων του Παναγίου Τάφου, 2013
Θρήσκευμα Χριστιανός Ορθόδοξος
Ιστοσελίδα antonis-samaras.gr
Ο Αντώνης Σαμαράς (23 Μαΐου 1951, Αθήνα) είναι Έλληνας πολιτικός, πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας και Πρωθυπουργός της Ελλάδας από τις 20 Ιουνίου 2012.
Μετά από σπουδές σε πανεπιστήμια των ΗΠΑ, ο Σαμαράς επέστρεψε στην Ελλάδα και πολιτεύθηκε με τη Νέα Δημοκρατία, εκλεγόμενος βουλευτής Μεσσηνίας από το 1977 και εξής. Διετέλεσε υπουργός στις κυβερνήσεις Τζαννετάκη και Ζολώτα και μετά τη νίκη της Νέας Δημοκρατίας στις εκλογές του 1990 διορίστηκε Υπουργός Εξωτερικών. Μετά από διαφωνία με τον πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Μητσοτάκη για το χειρισμό του ζητήματος της ονομασίας της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας αποπέμφθηκε από την κυβέρνηση τον Απρίλιο του 1992. Τον Οκτώβριο του ίδιου έτους παραιτήθηκε από βουλευτής, αποχώρησε από τη Νέα Δημοκρατία και το 1993 ίδρυσε την Πολιτική Άνοιξη. Παρέμεινε αρχηγός του κόμματος μέχρι τη διάλυσή του, το 2004. Τη χρονιά εκείνη επανήλθε στη Νέα Δημοκρατία, με τους συνδυασμούς της οποίας εξελέγη τότε ευρωβουλευτής και το 2007 βουλευτής Μεσσηνίας. Τον Ιανουάριο του 2009 διορίστηκε Υπουργός Πολιτισμού. Στις εσωκομματικές εκλογές του 2009 εξελέγη πρόεδρος του κόμματος και έγινε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Το Νοέμβριο του 2011 η Νέα Δημοκρατία έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση Παπαδήμου και μετά τις εκλογές του Ιουνίου 2012 σχηματίστηκε κυβέρνηση συνεργασίας με πρωθυπουργό τον ίδιο.

Βιογραφικά στοιχεία

Ο Αντώνης Σαμαράς στην 77η Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης
Είναι γιος του καρδιολόγου Κωνσταντίνου Σαμαρά και της Ελένης Ζάννα[1]. Από την πλευρά του πατέρα του είναι ανηψιός του Γεωργίου Σαμαρά, βουλευτή Μεσσηνίας με το κόμμα της ΕΡΕ ενώ από την πλευρά της μητέρας του είναι απόγονος της οικογένειας Μπενάκη. Είναι τρισέγγονος του Εμμανουήλ Μπενάκη, δισέγγονος του Στέφανου και της Πηνελόπης Δέλτα, εγγονός του υπουργού Αλέξανδρου Ζάννα και ανηψιός του λογοτέχνη Παύλου Ζάννα. Έχει έναν αδελφό, τον Αλέξανδρο Σαμαρά, αρχιτέκτονα και πρόεδρο του Κολλεγίου Αθηνών.
Το 1970 αποφοίτησε από το Κολλέγιο Αθηνών. Έκανε τις προπτυχιακές του σπουδές στα Οικονομικά στο Κολλέγιο Άμχερστ των Ηνωμένων Πολιτειών. Παράλληλα με τις σπουδές εργαζόταν σε Ελληνοαμερικανικό εστιατόριο.[2] Έκανε μεταπτυχιακό Διοίκησης Επιχειρήσεων (ΜΒΑ) στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ.
Στις 20 Μαΐου 1990 νυμφεύτηκε τη Γεωργία Κρητικού, με την οποία έχουν αποκτήσει δύο παιδιά.[3] Κατοικεί στην Κηφισιά.

Πολιτική πορεία, 1977 - 1993

Υπήρξε ενεργό μέλος της ΟΝΝΕΔ και εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Μεσσηνίας με τη Νέα Δημοκρατία (ΝΔ) στις Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1977 σε ηλικία 26 ετών, ο νεότερος βουλευτής στην ιστορία του Ελληνικού Κοινοβουλίου.[4] Τον Ιούλιο 1989 διορίστηκε Υπουργός Οικονομικών στην κυβέρνηση συνεργασίας της Νέας Δημοκρατίας με τον Συνασπισμό υπό τον Πρωθυπουργό Τζαννή Τζαννετάκη. Τον Νοέμβριο του ίδιου έτους ανέλαβε Υπουργός Εξωτερικών στην οικουμενική κυβέρνηση ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και Συνασπισμού υπό τον Πρωθυπουργό Ξενοφώντα Ζολώτα.

Υπουργός Εξωτερικών

Μετά τις επόμενες εκλογές του Απριλίου 1990, όταν η Νέα Δημοκρατία κατάφερε να κερδίσει αυτοδυναμία στο Κοινοβούλιο συνεργαζόμενη με τον βουλευτή της Δημοκρατικής Ανανέωσης Θεόδωρο Κατσίκη,[5] θήτευσε πάλι ως Υπουργός Εξωτερικών. Την περίοδο αυτή χειρίστηκε δύο μείζονα θέματα: το ζήτημα της ονομασίας της πΓΔΜ και τις σχέσεις με τη γειτονική Αλβανία.

Αλβανικό ζήτημα

Κατά τη διάρκεια της θητείας του ως Υπουργού Εξωτερικών το 1990 - 1992, δέχθηκε έντονες κατηγορίες για τα μαζικά κύματα παράνομων μεταναστεύσεων από την Αλβανία. Ο ίδιος έχει αρνηθεί τα όσα του προσάπτονται, υποστηρίζοντας ότι η πτώση του Ανατολικού Μπλοκ τον Δεκέμβριο του 1989, σε συνδυασμό με την τριτοκοσμική κατάσταση που είχε φτάσει την Αλβανία το καθεστώς του Ενβέρ Χότζα, ήταν το γεγονός που οδήγησε πολλούς κατοίκους της να προσφύγουν σε γειτονικές χώρες όπως η Ελλάδα.[εκκρεμεί παραπομπή] Σήμερα ο Α. Σαμαράς διατηρεί σκληρή γραμμή στο ζήτημα της παράνομης μετανάστευσης,[6] παρόλα αυτά τα γεγονότα της τότε εποχής και οι χειρισμοί τους έχουν χρησιμοποιηθεί, και μετά την εκλογή του στην ηγεσία της ΝΔ το 2009, ως σημείο πίεσης και κριτικής από αντίπαλα κόμματα.[7]

Υπόθεση μυστικών κονδυλίων

Την περίοδο κατά την οποία ο Σαμαράς ήταν υπουργός Εξωτερικών αυξήθηκαν αλματωδώς οι απόρρητες δαπάνες της Υπηρεσίας Ενημέρωσης του υπουργείου εξωτερικών (από 194 εκατομμύρια δραχμές το 1990 σε 714 εκ. το 1991 και 290 εκ. το πρώτο τρίμηνο του 1992), όπως και τα ποσά απόρρητων δαπανών που διατέθηκαν με προσωπική εντολή του Σαμαρά, που ανήλθαν στο συνολικό ποσό των σχεδόν 2 δισ. δραχμών. Το ζήτημα των μυστικών αυτών κονδυλίων αναδείχθηκε σε σημαντικό θέμα της πολιτικής επικαιρότητας μετά την απομάκρυνση της Νέας Δημοκρατίας από την κυβέρνηση μετά τις εκλογές του 1993. Ελάχιστες συγκεκριμένες πληροφορίες ήρθαν, ωστόσο, στο φως, καθώς ο Σαμαράς είχε καταστρέψει τα σχετικά παραστατικά πριν παραδώσει το υπουργείο επικαλούμενος λόγους εθνικής ασφαλείας. Το 1994 ο νέος υπουργός Εξωτερικών της κυβέρνησης του ΠαΣοΚ Κάρολος Παπούλιας διέταξε την πραγματοποίηση ΕΔΕ, η οποία δεν καταλόγισε ευθύνες για τη διαχείριση των κονδυλίων, αλλά απλώς κατέγραψε τα σχετικά ποσά. Έρευνα διενεργήθηκε και με εντολή του πειθαρχικού της ΕΣΗΕΑ. Σύμφωνα με κατάθεση που έδωσε ο τέως πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, μεγάλο μέρος αυτών των χρημάτων είχε δοθεί σε Έλληνες δημοσιογράφους που υιοθέτησαν αδιάλλακτη στάση στο ζήτημα της ονομασίας της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας καλλιεργώντας το εθνικιστικό κλίμα που εξυπηρετούσε την πολιτική στρατηγική του Σαμαρά. Ο Σαμαράς διέψευσε ότι δίνονταν χρήματα σε δημοσιογράφους και ισχυρίστηκε ότι στις δαπάνες της Υπηρεσίας Ενημέρωσης καταχωρούνταν άλλες δαπάνες του υπουργείου. Το πειθαρχικό της ΕΣΗΕΑ κατέληξε ότι είναι αδύνατο να βρεθούν φυσικοί ένοχοι και έθεσε την υπόθεση στο αρχείο. Με εντολή της εισαγγελίας του Άρειου Πάγου πραγματοποιήθηκε προκαταρτική εξέταση από την οποία δεν προέκυψαν ποινικές ευθύνες του Σαμαρά και ο φάκελος τέθηκε στο αρχείο. Αίτημα της ΕΣΗΕΑ να ενημερωθεί για τα αποτελέσματα της εξέτασης απορρίφθηκε δις και ο φάκελος παραμένει απόρρητος.[8]

Αποπομπή από την κυβέρνηση

Στις 13 Απριλίου 1992 συγκλήθηκε το συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών για το ζήτημα της ονομασίας της πΓΔΜ υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Καραμανλή. Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης τύπου, μετά τη σύνοδο, ο Πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ανακοίνωσε την αποπομπή του Α. Σαμαρά από την κυβέρνηση και ακολούθως ανέλαβε ο ίδιος το Υπουργείο Εξωτερικών, καθώς ο Υπουργός είχε προηγουμένως διαφοροποιηθεί από την κυβερνητική γραμμή παρουσιάζοντας στη σύσκεψη σημείωμα με επτά σημεία δράσης, τα οποία προκάλεσαν την αντίδραση του Προέδρου της Δημοκρατίας και του Πρωθυπουργού.[9] Στο διάστημα από το 1992 έως το τέλος της κυβέρνησης Μητσοτάκη διατήρησε τις απόψεις του επί της εξωτερικής πολιτικής. Τον Οκτώβριο του ίδιου έτους παραιτήθηκε από τη βουλευτική του έδρα και αποχώρησε από τη Νέα Δημοκρατία.

Πολιτική Άνοιξη (1993 - 2000)

Στις 30 Ιουνίου 1993 ίδρυσε την Πολιτική Άνοιξη (ΠολΑν) συγκεντρώνοντας στελέχη όπως ο Νικήτας Κακλαμάνης, ο Ανδρέας Λεντάκης, ο Άκης Γεροντόπουλος, ο Στέφανος Γιώτας, ο Στάθης Παναγούλης, ο Δημήτρης Σταμάτης (Θεσσαλονίκης), ο Δημήτρης Σταμάτης (Αιτωλοακαρνανίας), ο Στέφανος Στεφανόπουλος, ο Μανώλης Καλαμίδας και άλλοι. Από τη συνολική του πορεία το κόμμα χαρακτηρίστηκε προσωποπαγές[10] (καθώς συνδέθηκε αδιάσπαστα με το όνομα του ιδρυτή του, που αποτέλεσε το κυρίως προβεβλημένο στέλεχός του και συνεκτικό παράγοντα των μελών του) και μονοθεματικό[11] (καθώς η απήχησή του ήταν σε ευθεία συνάρτηση της έξαρσης του «μακεδονικού»), κινούμενο δεξιότερα της ΝΔ, με έμφαση στα εθνικά θέματα και πατριωτική ρητορική.[12][13] Στα αξιοσημείωτα πρέπει να αναφερθεί ότι εμπνευστής του ονόματος "Πολιτική Άνοιξη" ηταν ο Οδυσσέας Ελύτης.[14][15][16]
Στις αρχές Σεπτεμβρίου με προτροπή του Αντώνη Σαμαρά 1993 δύο βουλευτές της ΝΔ αποστασιοποιήθηκαν και προσχώρησαν στην Πολιτική Άνοιξη διατηρώντας τη βουλευτική τους έδρα ως ανεξάρτητοι· πρώτα ο Στέφανος Β. Στεφανόπουλος, βουλευτής Ηλείας, και μετά ο Γιώργος Συμπιλίδης, βουλευτής Κιλκίς. Έτσι, η Νέα Δημοκρατία απώλεσε τη δεδηλωμένη, έχοντας μόνο 150 έδρες στην κοινοβουλευτική της ομάδα. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης αναγκάστηκε να προκηρύξει πρόωρες εκλογές για τον Οκτώβριο του 1993. Τότε επήλθε μακροχρόνια βαθειά πολιτική και προσωπική ρήξη με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη
  • Στις εκλογές του 1993 η Πολιτική Άνοιξη συγκέντρωσε 4,88% και εξέλεξε 10 βουλευτές. Στις 20 Απριλίου 1994 στην ΚΟ της Πολιτικής Άνοιξης προσχώρησε και ο βουλευτής Σερρών Χρήστος Καλαϊτζίδης, που είχε εκλεγεί με το ψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας, αυξάνοντας σε 11 τους βουλευτές του κόμματος.[17]
  • Στις ευρωεκλογές του 1994 έλαβε 8,7% των ψήφων και δύο έδρες στο Ευρωκοινοβούλιο.
  • Στις εκλογές του 1996 έλαβε 2,94% των ψήφων και έμεινε εκτός Βουλής.
  • Στις ευρωεκλογές του 1999 έλαβε 2,3% των ψήφων και δεν μπόρεσε να επανεκλέξει ευρωβουλευτή.
Την άνοιξη του 1995, ενόψει της λήξης της δεύτερης προεδρικής θητείας του Κωνσταντίνου Καραμανλή, επέκειτο νέα εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Για να εκλέξει Πρόεδρο και να αποφύγει τις εκλογές διατηρώντας την κυβέρνησή του, ο Ανδρέας Παπανδρέου χρειαζόταν τουλάχιστον 180 ψήφους από τις 300 της Βουλής. Ο τότε πρωθυπουργός ήρθε τελικά σε συμφωνία με την Πολιτική Άνοιξη με στόχο να εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας ο πρώην Υπουργός Κωστής Στεφανόπουλος, στηριζόμενος με τον συνδυασμό των ψήφων του ΠΑΣΟΚ και της Πολιτικής Άνοιξης, όπως και έγινε. Αυτό έφερε σε δύσκολη θέση τη Νέα Δημοκρατία, που τελούσε υπό την προεδρία του Μιλτιάδη Έβερτ, η οποία αποζητούσε να διεξαχθούν εκλογές με σκοπό την εκμετάλλευση της ραγδαίας πτώσης της δημοτικότητας της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ ώστε να κερδίσει τις εκλογές η ΝΔ. Ο Μ. Έβερτ και πολλά στελέχη της ΝΔ επιτέθηκαν με βαρύτατες εκφράσεις κατά του Σαμαρά μετά την εκλογή Στεφανόπουλου.[18][19]

Επιστροφή στη Νέα Δημοκρατία (2000 - 2009)

Στις εκλογές του 2000 η Πολιτική Άνοιξη δε συμμετείχε και ο Αντώνης Σαμαράς υποστήριξε δημόσια τη Νέα Δημοκρατία, παρότι πολλά στελέχη του κόμματός του είχαν ταχθεί υπέρ του ΠΑΣΟΚ.[20] Πριν από τις εκλογές του 2004, η Πολιτική Άνοιξη διαλύθηκε [21] ο Α. Σαμαράς εντάχτηκε και πάλι στη Νέα Δημοκρατία και συμμετείχε στο ψηφοδέλτιό της στις ευρωεκλογές Ιουνίου 2004, στις οποίες εξελέγη ευρωβουλευτής. Τη θέση αυτή κατείχε μέχρι το 2007, οπότε και έθεσε υποψηφιότητα και εξελέγη βουλευτής Μεσσηνίας με τη Νέα Δημοκρατία. Με τον ανασχηματισμό της 7ης Ιανουαρίου 2009, τοποθετήθηκε στη θέση του Υπουργού Πολιτισμού, θέση που κράτησε μέχρι τις 7 Οκτωβρίου 2009.[22]
Κάποιοι πολιτικοί[23] [24] έχουν κατηγορήσει τον Α. Σαμαρά πως κατά τη διάρκεια της θητείας του στο Υπουργείο Πολιτισμού το 2009 διόρισε προνομιακά υπάλληλους από την εκλογική του περιφέρεια, τη Μεσσηνία.
Μετά την ήττα της Νέας Δημοκρατίας στις εκλογές του 2009, ο Κώστας Καραμανλής ξεκίνησε διαδικασίες εκλογής νέου αρχηγού του κόμματος. Μετά από διαβουλεύσεις, για πρώτη φορά στην ιστορία του κόμματος η εκλογή θα γινόταν με ανοικτή διαδικασία από τα μέλη του, πράγμα που είχε εισηγηθεί από το 2000 η Ντόρα Μπακογιάννη.[25][26] Στις 15 Οκτωβρίου 2009, ο Α. Σαμαράς ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του για την προεδρία του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας και εξελέγη πρόεδρος με τη στήριξη του Δημήτρη Αβραμόπουλου ο οποίος είχε αποσύρει την δική του υποψηφιότητα στις εκλογές που διεξήχθησαν στις 29 Νοεμβρίου 2009, με ποσοστό 50,06% έναντι 39,72% της Ντόρας Μπακογιάννη και 10,22% του Παναγιώτη Ψωμιάδη.

Αντιπολιτευτική δράση

Αντιμνημονιακή πολιτική και κριτική

Μάρτιος 2010, σύνοδος κορυφής του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος.
Τον Μάιο του 2010, μετά την όξυνση της δημοσιονομικής κρίσης της χώρας και τη σύναψη της δανειακής σύμβασης με την τρόικα, ήρθε προς ψήφιση στη Βουλή το νομοσχέδιο με τίτλο "Μέτρα για την εφαρμογή του μηχανισμού στήριξης της ελληνικής οικονομίας από τα κράτη−μέλη της Ζώνης του ευρώ και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ)"[27] (που έγινε γνωστό ως «Μνημόνιο»), το οποίο ο Σαμαράς απέρριψε, επιβάλλοντας γραμμή "κομματικής πειθαρχίας".[28] Μετά την ψηφοφορία η Ντόρα Μπακογιάννη διαγράφηκε από την Νέα Δημοκρατία ύστερα από απόφαση του Αντώνη Σαμαρά, λόγω της επιλογής της να υπερψηφίσει την νομοθετική διάταξη.[29]
Στο επόμενο διάστημα, η ΝΔ υπό την ηγεσία του Α. Σαμαρά ακολούθησε αντιπολιτευτική και αντιμνημονιακή τακτική, βασισμένη στο αίτημα επαναδιαπραγμάτευσης του Μνημονίου και της υιοθέτησης νέου μίγματος πολιτικής, προς την κατεύθυνση της λήψης αναπτυξιακών μέτρων και τόνωσης της αγοράς, η οποία όμως χαρακτηρίστηκε από μεγάλη μερίδα πολιτικών αναλυτών και δημοσιογράφων ως αδύνατη και ουτοπική.[30][31]
Οκτώβριος 2010 με τον Βίλφριντ Μάρτενς, πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος.
Προκειμένου να συνεχισθεί η χορήγηση του δανείου, οι Ευρωπαίοι εταίροι απαίτησαν την παροχή ενυπόγραφων συγκαταθέσεων για τη δανειακή σύμβαση από τους πολιτικούς αρχηγούς που στήριζαν την κυβέρνηση Παπαδήμου. Ωστόσο, ο Αντώνης Σαμαράς αρχικά αρνήθηκε, θεωρώντας προσβλητική την αξίωση ενυπόγραφης δέσμευσης.[32] Τελικά υπαναχώρησε, και απέστειλε επιστολή προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το ΔΝΤ και την ΕΚΤ με την οποία παρείχε τις απαιτούμενες δεσμεύσεις για επίτευξη των στόχων του προγράμματος στήριξης, επισημαίνοντας ότι διαφωνεί με τη μέχρι τότε οικονομική πολιτική.[33][34] Το επόμενο διάστημα ο Αντώνης Σαμαράς δέχθηκε έντονη κριτική από πολλές πλευρές του κόμματος για την απόφαση του να συναινέσει.[35]
Ο Α. Σαμαράς υπερασπίζεται έως και σήμερα την επιλογή της αντίθεσής του στο «Μνημόνιο 1», παρότι στελέχη του κόμματός του τον επικρίνουν τόσο για την επιλογή στήριξης της Κυβέρνησης Παπαδήμου, όσο και για την πρόθεσή του να υποστηρίξει το κούρεμα των ελληνικών ομολόγων (PSI), τη νέα δανειακή σύμβαση και τα μέτρα που τη συνοδεύουν.[36][37]
Υπολογίζοντας ως απειλή τον κίνδυνο χρεοκοπίας της χώρας, στις 11 Φεβρουαρίου 2012 ζήτησε κομματική πειθαρχία από την κοινοβουλευτική ομάδα της Ν.Δ. στην υπερψήφιση των μέτρων του «Μνημονίου 2» ώστε να εξακολουθήσει η χρηματοδότηση της Ελλάδας από νέα δανειακή σύμβαση [38] [39] , εγκαταλείποντας έτσι την αντιμνημονιακή του πολιτική. Κατά την ψήφιση, 20 από τους συνολικά 83 βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας καταψήφισαν το «Μνημόνιο 2», ένας απείχε [40] και οι 21 συνολικά διαγράφηκαν από την κοινοβουλευτική ομάδα της Ν.Δ. [41]

Συμμετοχή της Νέας Δημοκρατίας στην κυβέρνηση Λουκά Παπαδήμου

6 Νοεμβρίου 2011, συνάντηση με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Τον Νοέμβριο του 2011 υπό το βάρος δυσμενών εξελίξεων και τον κίνδυνο χρεωκοπίας της χώρας, ο Αντώνης Σαμαράς για πρώτη φορά από την έναρξη της κρίσης αποδέχθηκε ως αναπόφευκτη τη δανειακή σύμβαση και συμφώνησε στο σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας "περιορισμένου χρόνου και ειδικού σκοπού" όπως τη χαρακτήριζε, εγκαταλείποντας τη μέχρι τότε θέση του ενάντια στη δανειακή σύμβαση.[42][43]
Κατόπιν ολιγοήμερων διαβουλεύσεων μεταξύ του τότε Πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου, του Αντώνη Σαμαρά και του προέδρου του ΛΑ.Ο.Σ. Γιώργου Καρατζαφέρη, υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια, ο πρώην Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος επί πρωθυπουργίας Σημίτη και πρώην Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), Λουκάς Παπαδήμος, έλαβε εντολή σχηματισμού κυβέρνησης και ορκίστηκε πρωθυπουργός.[44] Παρά την πίεση της κοινής γνώμης και τις διεθνείς πιέσεις για συνεργασία, οι διαπραγματεύσεις πολλές φορές κινδύνευσαν με αποτυχία λόγω της απροθυμίας και των παλινωδιών των αρχηγών των δύο μεγάλων κομμάτων.[45] Τελικά, συμφωνήθηκε η νέα Κυβέρνηση (την οποία ο Σαμαράς χαρακτήριζε ως μεταβατική), αφού εξασφάλιζε τη συνέχιση του δανεισμού της χώρας, με την αποδέσμευση της έκτης δόσης, την επιτυχία της ανταλλαγής των κρατικών ομολόγων (PSI+) και τη χορήγηση του δανείου της συμφωνημένης νέας σύμβασης, να οδηγήσει τη χώρα σε εθνικές εκλογές, στις 19 Φεβρουαρίου 2012. Η διεξαγωγή, τελικά, των εκλογών αναβλήθηκε επ' αόριστον, λόγω των διαπραγματεύσεων του PSI.
Συνάντηση των πολιτικών αρχηγών με τον τότε Πρωθυπουργό Λουκά Παπαδήμο.
Παρά τη στήριξη της νέας κυβέρνησης από τη ΝΔ, τόσο με την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης από τους βουλευτές της όσο και με τη συμμετοχή κορυφαίων στελεχών της (όπως οι δύο Αντιπρόεδροι του κόμματος Δήμας και Αβραμόπουλος) σε αυτήν, ο Α. Σαμαράς επέμεινε να αρνείται τον όρο «συγκυβέρνηση».[46] Δεν επέτρεψε τη συμμετοχή βουλευτών της ΝΔ στη νέα κυβέρνηση και υποχρέωσε τον Δημήτρη Αβραμόπουλο να παραιτηθεί από τη βουλευτική του έδρα, προκειμένου να αναλάβει το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας και ο ίδιος παρέμεινε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης.[47][48] Το γεγονός ότι ο Αντώνης Σαμαράς παρέμεινε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, παρότι έδωσε προσωπικά ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση Παπαδήμου και η Νέα Δημοκρατία τη στήριξε και συμμετείχε διά στελεχών της σε αυτήν, έγινε αφορμή κριτικής καθώς θεωρήθηκε πολιτειακό παράδοξο.[49]
Στις 6 Μαϊου 2012 διεξήχθησαν βουλευτικές εκλογές οι οποίες απέβησαν άκαρπες και επαναπροκηρύχτηκαν εκλογές για τις 17 Ιουνίου. Στο διάστημα αυτό τέθηκε εν αμφιβόλω και ως διακύβευμα των εκλογών η συνέχιση της συμμετοχής της Ελλάδας στην Ευρωζώνη και ο Αντώνης Σαμαράς παίρνει την πρωτοβουλία να καλέσει σε συστράτευση τις Κεντροδεξιές Φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις. Απ' ότι φαίνεται αυτό το διάστημα αμβλύνθηκε η εικοσαετής κόντρα του με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη και η Ντόρα Μπακογιάννη που είχε διαγραφεί από τη Νέα Δημοκρατία και είχε ιδρύσει δικό της κόμμα ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα και επέστρεψε στα ψηφοδέλτια της Νέας Δημοκρατίας και δήλωσε ανοιχτά τη στήριξή της στον Αντώνη Σαμαρά. Το ίδιο έπραξαν και κάποια στελέχη του "Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού"

Πρωθυπουργία

Κοινές δηλώσεις με την Γερμανίδα Καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ, κατά την επίσημη επίσκεψή της στην Αθήνα στις 9 Οκτωβρίου 2012.
Μετά τη νίκη της Νέας Δημοκρατίας στις εκλογές της 17ης Ιουνίου, με ποσοστό 29,66%, και τη συμφωνία με τα κόμματα ΠΑΣΟΚ και Δημοκρατική Αριστερά για σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας,[50] ο Αντώνης Σαμαράς ορκίστηκε Πρωθυπουργός στις 20 Ιουνίου. Ο Αντώνης Σαμαράς είναι ο 13ος Πρωθυπουργός που ορκίζεται από το 1974.[51]
Από την ανάληψη της πρωθυπουργίας ως και τον Αύγουστο του 2014 ο Σαμαράς έχει μιλήσει μόλις πέντε φορές στο κοινοβούλιο· κατήργησε άτυπα την «ώρα του πρωθυπουργού» και είναι ο μόνος πρωθυπουργός της Γ΄ Ελληνικής Δημοκρατίας που δεν έχει απαντήσει ποτέ σε επίκαιρες ερωτήσεις των αρχηγών της αντιπολίτευσης. Το υπουργικό συμβούλιο έχει συνεδριάσει δύο φορές για πολιτικά ζητήματα και πέντε φορές για διαδικαστικούς ή εθιμοτυπικούς λόγους, ενώ έχουν εκδοθεί 25 πράξεις νομοθετικού περιεχομένου.[52]

Κριτική

Το ζήτημα του ονόματος της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας

Η ίδρυση της Πολιτικής Άνοιξης μετά την αποπομπή του Α. Σαμαρά από τη ΝΔ, προξένησε αντιδράσεις στις τάξεις των οπαδών της ΝΔ, οι οποίοι για πολλά χρόνια του απέδιδαν τον χαρακτηρισμό του «αποστάτη» και έχει γίνει έκτοτε αντικείμενο πολλών συζητήσεων.[53] Ο Κ. Μητσοτάκης έκανε λόγο για «διαπλεκόμενα οικονομικά και εκδοτικά συμφέροντα» που οδήγησαν στην ανατροπή της κυβέρνησής του, ως όργανο των οποίων κατηγόρησε τον Αντώνη Σαμαρά.[54][55] Ο Αντώνης Σαμαράς έχει επανειλημμένως απορρίψει τις κατηγορίες, υποστηρίζοντας πως έπραξε κατ' αυτόν τον τρόπο για λόγους αρχής, συνδέοντας τον Κ. Μητσοτάκη με υποχωρητικότητα στο «Σκοπιανό», θέση που έχει διατυπωθεί και δημοσιευτεί και από τρίτους, για διαφορετικούς από τη δημόσια τοποθέτησή του, παρασκηνιακούς χειρισμούς του Κ. Μητσοτάκη, πλέον των οποίων και η αποπομπή Σαμαρά.[56][57] Ο Α. Σαμαράς μερικά χρόνια μετά εμφάνισε, σε τηλεοπτική συνέντευξή του, επιστολή που του είχε αποστείλει ο Κωνσταντίνος Καραμανλής με την οποία επικαλείται σύμπλευση απόψεων των δύο ανδρών για το θέμα.[εκκρεμεί παραπομπή]

Σημερινές θέσεις

Ο Αντώνης Σαμαράς υπερασπίζεται τους χειρισμούς του 1992 - 1993 για το ζήτημα της ονομασίας της πΓΔΜ, ωστόσο φαίνεται έμμεσα πλέον να αποδέχεται τη λεγόμενη «κόκκινη γραμμή»[σ 1] της εξωτερικής πολιτικής για το θέμα. Ο Α. Σαμαράς απέρριπτε τότε τη σύνθετη ονομασία, ωστόσο σήμερα δεν έχει ταχθεί δημοσίως κατά της συγκεκριμένης θέσης η οποία απετέλεσε τον πυρήνα της πολιτικής που ακολούθησε η χώρα επί κυβέρνησης Κώστα Καραμανλή.[58]

Σκανδαλολογία

Χωρίς να έχει αποδειχθεί για κανέναν Έλληνα πολιτικό η ενδεχόμενη εμπλοκή του με το Σκάνδαλο Ζήμενς,[59] έγινε προσπάθεια σύνδεσης του Α. Σαμαρά για έμμεση συμμετοχή του σε αυτό, με αφορμή ηλεκτρονική αλληλογραφία που του είχε αποσταλεί από συγγενή εξ' αγχιστείας, μέσω της οποίας του ζητήθηκε να μεσολαβήσει υπέρ του αποστολέα στον Μιχάλη Χριστοφοράκο, τον τότε διευθύνοντα σύμβουλο της θυγατρικής της Ζήμενς στην Ελλάδα.[60][61][62][63] Για το συγκεκριμένο θέμα άφησε αιχμές ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ, Γιώργος Καρατζαφέρης, κάνοντας λόγο για τηλεφωνικές συνομιλίες μεταξύ Α Σαμαρά και Μ. Χριστοφοράκου.[64]

Σημειώσεις

  1. Ο πρώην Πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής είχε μεταθέσει την «κόκκινη γραμμή» για την αποδοχή (από την Ελλάδα) ονομασίας για το γειτονικό κράτος, από την μη ύπαρξη του όρου «Μακεδονία», στη σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό, που περιλαμβάνει τον όρο Μακεδονία ή παράγωγό του.

Παραπομπές

  1. Στο σαλόνι της Πηνελόπης Δέλτα, από την εφημερίδα Το Βήμα
  2. [1] Βήμα, 16-06-2011]
  3. Ποιος είναι ο Αντώνης Σαμαράς: Βιογραφικά στοιχεία, Μαντάτα, 30 Νοεμβρίου 2009
  4. Βιογραφικό του Αντώνη Σαμαρά στον ιστότοπο του Ελληνικού Κοινοβουλίου
  5. http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=112541
  6. http://news.in.gr/greece/article/?aid=1104180 Η Ελλάδα γίνεται μαγνήτης παράνομων μεταναστών, λέει ο Αντ.Σαμαράς
  7. Απόσπασμα τηλεοπτικής συνέντευξης Γιώργου Καρατζαφέρη όπου κατηγορεί τον Αντώνη Σαμαρά ως υπαίτιο της εισόδου λαθρομεταναστών το 1993, ANT1 Ιανουάριος 2010
  8. Η σύσκεψη του '92 και η αποπομπή του Σαμαρά, Ελευθεροτυπία 9-04-2005
  9. Θανάσης Διαμαντόπουλος, Η Ελληνική πολιτική ζωή: εικοστός αιώνας. Από την προβενιζελική στην μεταπαπανδρεϊκή εποχή, εκδ.Παπαζήσης, Αθήνα 1997,σελ 504
  10. όπ.π.σελ.299,υποσ.2
  11. Ο άγιος Αντώνιος της Πολιτικής Άνοιξης Protagon
  12. Αντώνης Σαμαράς: Ο παίκτης περιοδικό "Χύμα", Protagon
  13. Και οι Σκοπιανοί το βιολί τους... Έθνος, 10-1-2009
  14. Το παιχνίδι με τη λογοτεχνία Το Βήμα, 26/9/2004
  15. [2] Εκπομπή της ΕΡΤ "Αντ' Αυτού"
  16. Ριζοσπαστικός φιλελευθερισμός Ελευθεροτυπία, 07-07-2007
  17. Ελεύθερος Τύπος, 12 Μαρτίου 1995
  18. Απογευματινή, 15 Μαρτίου 1995
  19. Όταν οι Πολανίτες στήριζαν ΠΑΣΟΚ... ΑΝΤ1, YouTube
  20. Τέλος εποχής για την Πολιτική Άνοιξη, ΣΚΑΙ.gr, 14/05/2004
  21. Ορκίζεται αύριο η νέα κυβέρνηση Καραμανλή, Εκτός: Αλογοσκούφης, Φώλιας, Λιάπης, Δούκας Κοντός, Τζήμας Το Βήμα, 07-01-2009
  22. «Πολύδωρας σε Σαμαρά: Το 2009 γέμισες Μεσσήνιους το Μουσείο της Ακρόπολης και το 2012 τη Βουλή». iefimerida. 24.09.2012. Ανακτήθηκε στις 13 March 2014.
  23. «ΕΠΙ ΥΠΟΥΡΓΙΑΣ ΣΑΜΑΡΑ Ρουσφετολογικούς διορισμούς στο Μουσείο Ακρόπολης κατήγγειλε ο Τσίπρας». Το Έθνος. 11. Ανακτήθηκε στις 13 March 2014.
  24. Επανήλθε με νέα πρόταση και η Ντόρα Μπακογιάννη Real FM, Κήρυκας
  25. Η ομιλία της Ντόρας Μπακογιάννη στο συνέδριο της Ν.Δ. Telegraph
  26. ΦΕΚ65, τ. Α', 06-05-2010
  27. 172 «ναι» με αλληλοκατηγορίες και διαγραφές Ελευθεροτυπία
  28. [3] Τα Νέα
  29. Αντ. Σαμαράς: «διαφωνώ με το μείγμα πολιτικής της κυβέρνησης» Βήμα, 23-06-2011
  30. Επιμένει για αλλαγή κατεύθυνσης ο Σαμαράς Έθνος, 24-10-2011
  31. Ολι Ρεν: Χωρίς υπογραφές δεν θα εκταμιευθεί η έκτη δόση Βήμα, 08-11-2011
  32. Η επιστολή Σαμαρά στα αγγλικά Έθνος, 23-11-2011
  33. http://www.protothema.gr/politics/article/?aid=161233
  34. Ν.Δ.: συνεχίζεται η σύγχυση με την επιστολή Ελευθεροτυπία, 25-11-2011
  35. http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=442683
  36. http://www.protothema.gr/politics/article/?aid=176549
  37. «Με κομματική πειθαρχία απειλεί τους «αντάρτες» της ΝΔ ο Σαμαράς». έθνος.gr. 12 Φεβ 2012. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβ 2012.
  38. Κωβαίος Άγγελος (12 Φεβ 2012). «Γ. Παπανδρέου: Με κομματική πειθαρχία στην ψηφοφορία του Μνημονίου». To Βήμα. Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη Α.Ε.. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβ 2012.
  39. «Εγκρίθηκε με ευρεία πλειοψηφία 199 βουλευτών το μνημόνιο». Πρώτο Θέμα. 13 Φεβ 2012. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβ 2012.
  40. Newsroom ΔΟΛ (13 Φεβ 2012). «Διαγραφές 45 βουλευτών που δεν συντάχθηκαν στη γραμμή έναντι του Μνημονίου». in.gr. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβ 2012.
  41. http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=428353
  42. Δήλωση Αντώνη Σαμαρά Mega, YouTube
  43. Λουκάς Παπαδήμος: «Με την ενότητα όλων θα επιτύχουμε αποτέλεσμα» Βήμα, 11-11-2011
  44. Σφοδρή επίθεση Σαρκοζί σε Σαμαρά από τις Κάννες Παραπολιτική
  45. Σαμαράς: Δεν είναι συγκυβέρνηση, αλλά μεταβατική κυβέρνηση ειδικού σκοπού Ελευθεροτυπία, 13-11-2011
  46. Ψήφο εμπιστοσύνης έλαβε η νέα κυβέρνηση Παπαδήμου Πρώτο Θέμα
  47. Αντώνης Σαμαράς: Η μεγάλη στροφή του προέδρου της ΝΔ Βήμα, 07-11-2011
  48. Αντιπολιτεύεται... συμπολιτευόμενος ο Σαμαράς! Ελευθεροτυπία, 10-11-2011
  49. Ορκίζεται πρωθυπουργός το απόγευμα ο Σαμαράς iefimerida.gr
  50. Αντώνης Σαμαράς, ο 13ος πρωθυπουργός της Μεταπολίτευσης iefimerida.gr
  51. Χάρης Ιωάννου (23-08-2014). «Απών από τη Βουλή, παρών στη διαπλοκή». Εφημερίδα των Συντακτών. Ανακτήθηκε στις 25-08-204.
  52. Να διευκρινίσει ο κ. Μητσοτάκης ποιος τον έριξε- Ποιο μικρό κεντροδεξιό κόμμα πήρε χρήματα της Siemens iNews, 07-06-2010
  53. [4] Ίδρυμα Κωνσταντίνος Μητσοτάκης
  54. Πώς έπεσε ο Μητσοτάκης Βήμα, 27-04-2008
  55. Κρις Σπύρου (15 Μαρ 2008). «7 Απριλίου 1993 - Έτσι έδωσαν στα Σκόπια το όνομα «Μακεδονία»». Τα Ελληνοκαναδικά Νέα: σελ. 2,4,5,10,11. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβ 2012.
  56. Κρις Σπύρου: «Ο Μητσοτάκης μας κορόιδευε με τα Σκόπια και τη Μακεδονία» Πρώτο Θέμα, Κυριακή 21/2/2010
  57. Οι δύο μονομάχοι και το Μακεδονικό Αγγελιοφόρος, 22-11-2011
  58. «Ταφόπλακα» στο σκάνδαλο της Siemens 25/08/2011
  59. ΠΑΣΟΚ καλεί Σαμαρά στην εξεταστική για τη Siemens Πρώτο Θέμα
  60. E-mail εμπλέκει και τον Αντώνη Σαμαρά στην υπόθεση Siemens Ελευθεροτυπία, 02-06-2010
  61. Το επίμαχο e-mail στον κ. Σαμαρά Βήμα, 03-06-2010
  62. Ο κ. Σαμαράς και η Siemens Βήμα, 26-01-2011
  63. Αιχμές για Σαμαρά από Καρατζαφέρη Ελευθεροτυπία, 02-06-2010

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Ψηφιακό αρχείο ΕΡΤ

Commons logo
Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...